projekt wykonano na podstawie:
autor / Stanisław Duńczewski
tytuł / Kalendarz polski i ruski na rok 1742
wydawca / Stanisław Duńczewski, Drukarnia Akademii Zamojskiej
data powstania / 1741
miejsce wydania / Zamość
format bibliograficzny / 2°
lokalizacja dzieła / Biblioteka Narodowa
sygnatura / SDXVIII.3.8494 adl.
reprodukcja cyfrowa / Cyfrowa Biblioteka Narodowa Polona
identyfikator zasobu / polona.pl/item/6995643/
Wydawnictwa kalendarzowe stanowią interesującą pozycję w literaturze dawnej Polski. Pierwsze tego typu druki na ziemiach Rzeczypospolitej pojawiły się już pod koniec XV wieku. Początkowo ukazywały się wyłącznie w języku łacińskim. Pierwszy kalendarz w języku polskim wydał w 1516 roku Jan Haller, krakowski księgarz i drukarz.
Staropolskie kalendarze zawierały informacje astrologiczne, porady gospodarskie i medyczne, opisy wydarzeń historycznych, wiadomości z fizyki i astronomii – pełniły zatem często funkcję literatury popularnonaukowej. Kalendarze, pełne zabobonnych treści i nieprawdopodobnych historii, są cennym źródłem wiedzy o dawnych wierzeniach, m.in. o wierze w dni feralne, czyli dni pechowe, przynoszące nieszczęście.